پیچک سرنوشت...

اگـه وجــود خـــــــدا ﺑـــــــــــاورت بــشــه

خـــــــــــــــدا  یــه نـــقــــــطــه میندازه زیــر بــاورت …

مـــیـــشــه:  ﻳــــــــــــــــﺎﻭﺭﺕ …

ﺑﻬــﻤﻴــﻦ ﺭﺍﺣـــﺘــى

کاش از انگشتهای دستمان یاد میگرفتیم

یکی کوچک,یکی بزرگ

یکی بلند و یکی کوتاه

یکی قوی تر و یکی ضعیف تر

اما هیچکدام دیگری را مسخره نمیکند

هیچکدام دیگری را له نمیکند

و هیچکدام برای دیگری تعظیم نمیکند

آنها کنار هم یک دست میشوند و کار میکنند

چرا ما انسانها اگر از کسی بالاتر بودیم

لهش میکنیم و اگر از کسی پایینتر بودیم او را میپرستیم

شاید بخاطر همینکه یادمان باشد,

نه کسی بنده ماست,

نه کسی خدای ما,

آری,باید باهم باشیم و کنار هم

آنگاه لذت یک دست بودن را میفهمیم