پیچک سرنوشت...

احساس پرانتزی را دارم

 که همه ے اتفاقات خوب

 داخل آن اتفاق مے افتد .

آری ؛ خدا را مهمان قلب کوچکم  کرده ام ...

زندگی یعنی همین امروز همین حالا ..
یعنی در آغوشت تا همیشه تا فردا ..
زندگی یعنی نگاه تو ..
کوک کردن قلبم با صدای تو ..

الهی؛

تنها تو می توانی

بر روزیم بیفزایی

بی آنکه از دیگریش بکاهی...

و تنها تو می توانی

دستان مرا بگیری

بی آنکه پاهایم را بلرزانی...

چنین کن با من

که چشم دوخته ام

به آنچه تنها تو می توانی!

اگـه وجــود خـــــــدا ﺑـــــــــــاورت بــشــه

خـــــــــــــــدا  یــه نـــقــــــطــه میندازه زیــر بــاورت …

مـــیـــشــه:  ﻳــــــــــــــــﺎﻭﺭﺕ …

ﺑﻬــﻤﻴــﻦ ﺭﺍﺣـــﺘــى

کاش از انگشتهای دستمان یاد میگرفتیم

یکی کوچک,یکی بزرگ

یکی بلند و یکی کوتاه

یکی قوی تر و یکی ضعیف تر

اما هیچکدام دیگری را مسخره نمیکند

هیچکدام دیگری را له نمیکند

و هیچکدام برای دیگری تعظیم نمیکند

آنها کنار هم یک دست میشوند و کار میکنند

چرا ما انسانها اگر از کسی بالاتر بودیم

لهش میکنیم و اگر از کسی پایینتر بودیم او را میپرستیم

شاید بخاطر همینکه یادمان باشد,

نه کسی بنده ماست,

نه کسی خدای ما,

آری,باید باهم باشیم و کنار هم

آنگاه لذت یک دست بودن را میفهمیم

مهربانی ساده است، ساده تر از آنچه فکرش را بکنی ؛
کافی است به خودت ایمان داشته باشی و به معجزه مهر ...

خدایا ...

بدون نوازش های تو، میان دست های زندگی، مچاله می شوم 

نوازشت را از من نگیر ...

دوستش دارم ؛
بزرگیش را ،
سکوتش را ، 
عظمتش را ،
اُبهتش را ، تنهاییش را ، حکمتش را ،
صبرش را ، 
و بودنش عادتیست مثل نفس کشیدن !
خدا را میگویم …

ساحل دلت را به خدا بسپار 

خودش

قشنگ ترین قایق را برایت می فرستد